Vanaf nu kunt u terecht op de nieuwe website van de Stichting Indië Monument Hardenberg. Het is echt een nieuwe, en geen vernieuwde, website. Er wordt momenteel keihard gewerkt om de site weer helemaal “up to date” te krijgen. Dat betekent echter wel dat de site nog “under construction” is. Er wordt dus nog aan gewerkt om zo snel mogelijk alle nodige informatie voor u weer beschikbaar te hebben. Maar om niet te lang offline te zijn hebben we er toch voor gekozen om de nieuwe website alvast te laten zien. Als extra nieuws kunnen we melden dat er nu ook een mobiele versie van de site is zodat u ook via uw telefoon onze website kunt vinden. Al met al reden genoeg om hier regelmatig eens een kijkje te nemen, al is het alleen maar om te kijken naar de aanvullingen die er de komende periode zeker zullen zijn.
De voorspelling van veel regen weerhield meer dan honderd mensen, onder wie familie van de zes gevallen Hardenbergse jongens, veteranen, overlevenden van de Japanse interneringskampen en/of familie van al deze mensen, er niet van om op zaterdag vijftien augustus naar de herdenking bij het Indië Monument in Hardenberg te komen. Het bestuur van de Stichting had op het laatste moment besloten om uit te wijken naar een zaal in de Voorveghter om te voorkomen dat men de hele herdenking in deze voorspelde regen zou staan. Bloemstukken werden zolang veilig onder tafels gelegd, stoelen werden weer opgestapeld en plat gelegd en de mannen die ieder jaar belangeloos het geluid verzorgen verplaatsten razendsnel de installatie van het Indiëplantsoen naar de Voorveghter, zodat om precies half acht mevrouw Hans de genodigden en overige belangstellenden welkom kon heten. In haar toespraak vroeg ze zich af of de woorden die de twee monumenten sieren “Niet weer” en “Nooit meer” verkeerd waren gekozen.
Want nu, 17 jaar later zien we nog “steeds weer” de wreedheden en de slachtoffers van die wreedheden in de media. Want “altijd weer” ontstaat er ergens in de wereld een conflict. En “steeds weer” sturen we mensen richting deze conflictgebieden. Door de verhalen van de veteranen “telkens weer” over te dragen kunnen we misschien een klein beetje bewustwording creëren bij de jongere generatie. Maar die bewustwording moeten we ook bij onszelf creëren door er vaker bij stil te staan, dat wij hier in Nederland al 70 jaar zonder oorlog leven. Dus dat “Nooit meer” en “Niet weer” geldt wel degelijk voor ons, hier in Hardenberg, in Nederland. We moeten uiting blijven geven aan ons gevoel, aan onze gedachten. Elk jaar op nieuw met deze herdenking moeten we dit blijven doen. Want door hier te herdenken proberen we de herinneringen levend te houden en blijven we hopen dat het “Nooit meer” dan wel “Niet weer” zal gebeuren. Aldus mevrouw Hans die namens de Stichting Indië Monument Hardenberg sprak. Hierna droeg Koen Somsen, kleinzoon van een Indiëveteraan, het gedicht “herinneren, herdenken, bezinnen” van Annie Steenstra voor. Mevrouw Valk-Perdok beschreef het aangrijpende verhaal van hoe haar leven en dat van haar familie in een Japans interneringskamp, waar zij als tweejarig meisje terecht kwam, verliep. Het belang van met name het herdenken van deze groep Indiëgangers en kampslachtoffers werd door wethouder Prinsse verwoord. Een ieder kent de verhalen van de tweede wereldoorlog, maar de oorlog die door deze mensen in het verre oosten is beleefd direct na de bevrijding van ons land wordt zo vaak vergeten. Met een eigen gemaakt gedicht van twee leerlingen van de Morgenster kwam een einde aan het gesproken gedeelte en ging men toch naar buiten, waar de regen nog steeds gestaag naar beneden kwam, om daar twee minuten stilte te houden gevolgd door twee coupletten van het Wilhelmus en bloemen te leggen bij de twee monumenten met de zeer bewust gekozen teksten “Niet weer” en “Nooit weer”.
Oud bestuurslid Gerrit van Faassen koninklijk onderscheiden
Tijdens de veteranendag in Hardenberg op zaterdag 31 mei 2014 ontving Gerrit van Faassen een koninklijke onderscheiding. In 2008 was hij één van de initiatiefnemers voor een lokale veteranendag in de gemeente Hardenberg. Gerrit van Faassen was vanaf 1998 als vrijwilliger en secretaris actief voor de Stichting Indië Monument Hardenberg. Zo maakte hij de verhalen die onder de naam Tempo Doeloe in de Sallander verschenen ten tijde van de oprichting van het monument. Voor zijn inzet om het verleden levend te houden en zijn vrijwillige activiteiten werd Gerrit Van Faassen tijdens de lokale veteranendag in Hardenberg onderscheiden als Lid in de Orde van Oranje Nassau.
Namens de Stichting Indië Monument Hardenberg werd hem door Betsie Hans een bloemetje overhandigd.
Tijdens deze veteranendag was de Stichting aanwezig met een stand om het stichtingswerk te promoten en nieuwe donateurs te werven.
